Zaczęło się od małego przedsiębiorstwa Elektror–Motoren–Handelsgesellschaft w Esslingen, w Szwabii, które produkowało silniki. Założyciel Karl W. Müller, na przekór inflacji, po dwóch latach działalności kupił firmę Likra Motoren– und Apparatebau i zapewnił sobie własny zakład produkcyjny. W 1935 roku, po dalszej rozbudowie, firma zaczęła produkować pierwsze dmuchawy odsysające i zapłonowe.

 

Lata wojenne i powojenne

W czasie wojny firma częściowo przenosi produkcję do opuszczonej fabryki cygar w Waghäusel, w Badenii. Radzi sobie bardzo dobrze, gdyż jest duży popyt na systemy wentylacji bunkrów oraz syreny przeciwlotnicze. Po wojnie Elektror odzyskuje silniki ze złomowisk, a powstałe wtedy wirniki zwarte staną się podstawą odbudowy firmy po reformie walutowej. Trzy lata później Elektror otwiera własną odlewnię aluminium, dzięki czemu uniezależnia się od dostaw materiału, a kolejny rok przynosi pierwsze wentylatory promieniowe wykonane z aluminium, co jest znaczącym postępem w stosunku do ciężkich wentylatorów żeliwnych.

 

Rozwój i ekspansja

W latach 50-tych firma rozwija się, rozbudowując fabrykę  w Waghäusel. Wdraża w tym czasie procedury kontroli jakości wyrobów, a urządzenia zaczynają zdobywać nagrody, np. na targach w Hannowerze. Po nagłej śmierci twórcy i szefa firmy w 1959 roku, stery przejmuje jego żona, Margarete Müller-Bull. Pod jej rządami, Elektror zaczyna być wiodącą firmą międzynarodową w swojej branży. Lata 60-te to dalsza ekspansja i rozbudowa. W 1969 roku firma rozpoczyna produkcję sprężarek bocznokanałowych.
Po 50 latach działalności czas na pierwsze podsumowanie: firma zatrudnia 300 pracowników i wyprodukowała już ponad 2 mln. Lata 70-te i 80-te to również czas rozwoju: rozbudowuje się odlewania metali lekkich i powstaje odlewnia ciśnieniowa oraz poszerza się oferta produktowa. Nowości to seria wentylatorów średniociśnieniowych RD, wentylatorów wysokociśnieniowych HRD oraz wentylatory transportowe.

 

Innowacyjnie i na czasie

Lata 90-te to dostosowywanie się firmy do nowych standardów biznesowych i branżowych. Firma otrzymuje certyfikat zarządzania jakością ISO 9001, a pojawienie się pierwszych stanowisk CAD rozpoczyna epokę rozwoju cyfrowego.

Po śmierci Margarete Müller-Bull w 2002 roku jej udziały w spółce przechodzą do fundacji Margarete Müller-Bull-Stiftung, która ma nie tylko wspierać dalszy rozwój przedsiębiorstwa, ale też naukę i technikę, ochronę zwierząt i cele humanitarne. Rok później, po powstaniu nowego centrum produkcyjnego w Waghäusel, przenosi się tam cała produkcja. Firma może wdrożyć swój projekt „ „Wielkość partii 1”, co oznacza, że – przy zachowaniu korzyści ekonomicznych – może realizować zamówienia małych partii - nawet  1 sztuki. Dzięki temu może zaproponować klientom produkty indywidualne. Po zmianie nazwy na Elektror airsystems GmbH (2006), w 2008 roku zaczynają powstawać spółki-córki: dystrybucyjna w Austrii, dystrybucyjna i produkcyjna w Polsce (powstają tu promieniowe i osiowe wentylatory przemysłowe o dużej objętości). Wtedy też siedziba główna zostaje przeniesiona do Ostfildern (na zdjęciu).

 

Ostatnie lata to... ciągła rozbudowa spółki. Zakład produkcyjny w Polsce przeniósł się do Chorzowa, czterokrotnie zwiększając powierzchnię produkcyjną (do 3200m²). Powstała pierwsza spółka dystrybucyjna poza Europą (Chiny). W 2014 roku ma skończyć się kolejna rozbudowa centrum produkcyjnego w Waghäusel – jego powierzchnia będzie wynosić 10 200 m².

 

Źródło i foto: Elektror airsystems