Obowiązkowy system etykietowania energetycznego

Celem Ustawy o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię jest rozszerzenie etykietowania, ograniczonego do tej pory do urządzeń gospodarstwa domowego (w tym klimatyzatorów i chłodziarek), tak aby umożliwić etykietowanie wszystkich produktów wykorzystujących energię (przy wprowadzaniu do obrotu lub oddawaniu do użytku), których stosowanie lub instalacja oferuje znaczny potencjał oszczędności energii. Celem nowej regulacji jest zapewnienie racjonalnego zużycia surowców naturalnych oraz ograniczenie emisji CO2. Ustawa zapewnia wdrożenie Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/30/UE z dnia 19 maja 2010 r. w sprawie wskazania poprzez etykietowanie oraz standardowe informacje o produkcie, zużycia energii oraz innych zasobów przez produkty związane z energią (Dz. Urz. UE L 153 z 18.06.2010, s. 1).

Dotychczasowe regulacje dotyczące etykietowania o produkcie, zużyciu energii oraz innych zasobów mają zastosowanie do urządzeń takich jak chłodziarki, chłodziarko-zamrażarki, zamrażarki, pralki bębnowe, pralko-suszarki bębnowe, zmywarki bębnowe, lampy gospodarstwa domowego, urządzenia klimatyzacyjne i piekarniki elektryczne. Nowa regulacja rozszerza obowiązek etykietowania na wszystkie produkty wykorzystujące energię w tym - jako nowość - o telewizory.

Ustawa wprowadza obowiązek dołączania do produktów wykorzystujących energię etykiety i karty produktu sporządzonych w języku polskim, które będą zawierały informacje o klasie energetycznej i podstawowych parametrach urządzenia, np. zużyciu energii i poziomie hałasu oraz inne dane zgodne z parametrami technicznymi produktu (np. o zużyciu wody).

Dostawca produktu będzie musiał sporządzić dla niego dokumentację techniczną i przechowywać ją przez 5 lat od daty wyprodukowania ostatniego egzemplarza. Dystrybutor jest obowiązany umieścić na produkcie wykorzystującym energię etykietę w widocznym miejscu oraz udostępnić użytkownikowi końcowemu kartę tego produktu.

Zgodnie z zapisami ustawy:

- etykieta - to nalepka lub tabliczka zawierająca informacje o klasie efektywności energetycznej oraz innych podstawowych zasobach zużywanych przez produkt wykorzystujący energię;
- karta - określa charakterystykę techniczną zawierającą informacje techniczne dotyczące produktu wykorzystującego energię, zgodnie z wymaganiami określonymi w aktach delegowanych;

- produkt wykorzystujący energię to produkt zużywający energię lub mający wpływ na jej zużycie podczas jego używania wprowadzony do obrotu lub oddany do użytku w państwach członkowskich Unii Europejskiej lub w państwach członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, łącznie z częściami, które mają być do niego wbudowane, które to części są wprowadzone do obrotu lub oddane do użytku użytkownikom końcowym, jako części osobne, których oddziaływanie na środowisko może być oceniane oddzielnie,
- dostawca to producent lub jego upoważniony przedstawiciel lub importer w unii Europejskiej lub w państwie członkowskim Europejskiego porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA)- strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, który wprowadza do obrotu w tych państwach produkt wykorzystujący energię lub oddaje do użytku na terytorium tych państw; w przypadku braku producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela lub importera, za dostawcę uznaje się także osobę fizyczną lub prawną, która wprowadza do obrotu w tych państwach lub oddaje do użytku na terytorium tych państw,
- dystrybutor – osoba fizyczna lub prawna albo jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, która sprzedaje, wynajmuje, oferuje w sprzedaży ratalnej lub wystawia do sprzedaży produkt wykorzystujący energię, po jego wprowadzeniu do obrotu.

Ustawa zakazuje wprowadzenia do obrotu produktów wykorzystujących energię, do których nie dołączono etykiety i karty oraz nie sporządzono dokumentacji technicznej. Ponadto zakazuje umieszczania na produkcie etykiet, znaków symboli lub napisów, które mogą wprowadzać w błąd konsumentów w zakresie informacji o zużyciu energii przez ten produkt oraz jego wpływu na zużycie innych zasobów. Zakazuje także posługiwania się etykietą w sposób inny niż określony w ustawie oraz w aktach delegowanych.

Za nieprzestrzeganie tego nakazu na producentów i sprzedawców będą nakładane wysokie kary. Organami kontroli przestrzegania przepisów ustawy są wojewódzcy inspektorzy Inspekcji Handlowej oraz prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej, zaś cały system kontroli będzie monitorowała prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

Obowiązkowi wprowadzenia systemu etykiet i kart dotyczących zużycia lub oszczędności energii będą towarzyszyły kampanie informacyjne o charakterze edukacyjnym i promocyjnym, mające na celu promowanie efektywności energetycznej oraz bardziej odpowiedzialnego wykorzystywania energii przez użytkowników końcowych, a także nakładający na państwa członkowskie prowadzenie odpowiedniej polityki budżetowej w obszarze zamówień publicznych oraz zachęt.

W wyniku wprowadzenia obowiązku etykietowania urządzeń na prąd, konsument, przed dokonaniem zakupu, będzie mógł porównać efektywność energetyczną różnych produktów, nie sugerując się jedynie ceną. Nowe przepisy mają ułatwić konsumentom wybór energooszczędnego sprzętu.

Ustawa z dnia 14 września 2012 r. o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię została opublikowana 31 października 2012 roku w Dzienniku Ustaw (Dz.U. z 2012 r., poz. 1203). 1 lutego 2013 r. przepisy ustawy weszły w życie. Podobne przepisy mają obowiązek wprowadzić wszystkie państwa UE.

Czytaj też:

- Oznakowanie urządzeń elektrycznych - nowe przepisy

- Uzasadnienie do projektu ustawy o obowiązkach w zakresie informowania o zuzyciu energii poprzez produkty wykorzystujące energię